Bugün çoğu ildeki pastane ve fırın işletmecileri genelde Çamlıhemşin kökenlidir. Yurt dışında çalıştıkları dönemde iyi para kazanan ve karşılaştıkları farklı kültürlerden etkilenen Çamlıhemşinliler, bu maddi imkânları memleketlerinde büyük taş konaklar yaptırarak değerlendirdiler. Rusya’daki ev modellerini, geniş aile yapısı ve yörenin coğrafi koşullarını da göz önüne alarak yaşadıkları ata toprağına uyguladılar bir anlamda. Eskiden üstü ‘ısır’ denilen otlarla kaplı, altı ahır olan basit tek katlı evlerde otururken, gurbet dönüşünde inşa ettirdikleri görkemli konaklara taşındılar. Zorlu arazi şartları nedeniyle yapımları yıllar süren konaklar yamaçlarda boy göstermeye başladı birer birer. Her biri için taş ocakları kuruldu, işlenen taşlar katırların sırtında inşaatlara çıkarıldı. 
 

Genellikle üç katlı ve taştan inşa edilen konakların üst kısımları ahşap işlemelidir. Bazı konakların alt katlarında taş işlemeler kullanılmış, üst katlar dolma taş tekniğiyle ahşap arasına taş doldurmak suretiyle yapılmıştır. Kimi evlerde ise ahır bölmesi taştan yapılarak üst katlar ahşap malzemeyle, boğaz geçme tekniği uygulanarak inşa edilmiştir. Bu yapıların ortak özelliği; hemen hepsinin merkezi bir baca ve mutfak sistemine sahip olması, geniş odaların içinde banyoların yer almasıydı. Konakların pencereleri ve kapılarında kullanılan demirlerin çoğu ham olarak Rusya’dan getirilmiş ve sonrasında Ermeni ustalar tarafından işçiliği yapılmıştır. Yine Rusya’dan getirilen altın kaplama kapı kolları, işlemeli demirler ve özel boyalar bu tarihi konakların inşaatında kullanılan malzemeler arasındadır. Ahşap ustaları tarafından, kapı ve menteşenin dışında hiç çivi kullanılmadan, oyma sanatının en ince tekniklerinin kapı, pencere ve köşe bağlantılarında titiz bir şekilde uygulandığı görülmektedir. Ayrıca evlerin tavanlarında ve gömme dolaplarda ahşap süslemeler ile özellikle oturma odaları, misafir odaları ve şömine başlarında çiçek işlemeleri vardır. Bahçelerde ise yöreye özgü ambar olarak kullanılan serenderler görülebilir.